کوتاه بر انواع دردها و جراحات:
دردهای ورزشی
در پزشکی ورزشی، تقریباً تمام دردها در نتیج? پدید? انبساط به وجود می آیند که کشیدگی و پارگی بافت ها را به دنبال دارند. با این وجود، باید تفاوت قائل شد میان جراحت هایی که بر اثر یک شُک شدید و استثنائی پدید می آیند و مشکلات و ناراحتی هایی که محدودیت های بسیاری ایجاد می کنند. پیچ خوردگی ها، دررفتگی ها، شکستگی ها و... در گروه اول قرار می گیرند. از بین رفتن مفاصل، شکستگی ها، التهاب تاندونی یا پوشش استخوان (پریوزت) و... در گروه دوم قرار می گیرند که درمانشان هم بسیار مشکل است. همه چیز بستگی دارد به نوع فعالیت: ورزش هایی که مدام یک حرکت را تکرار می کنند بیشتر از ورزش هایی که نیاز به جابه جایی و جایگزینی دارند، آسیب رسانند.
دردهای یک طرفه یا دوطرفه؟
وقتی که درد محدود به یک سمت بدن می شود، نشاندهند? آسیبی متأثر از یک حرکت خاص است: مانند آسیب آرنج یا بازو در بازی تنیس؛ این آسیب در ورزش های راکتی بسیار رایج است.
در مواردی که درد دو طرف بدن را تحت تأثیر قرار می دهد، عمدتاً به مشکلات اضافه وزن مشکوک می شویم. کوفتگی ها از نوع دردهای دو طرفه اند. کوفتگی ها نشاندهند? از بین رفتن تعداد زیادی از فیبرهای ماهیچه ای هستند. بسیاری از ورزشکاران تصور می کنند که علت کوفتگی تمرین بسیار زیاد و خستگی است. در واقع این دردها نشان می دهند که ما توانایی تعیین شده ای برای انجام تمرینات داریم و باید زمان بیشتری را به استراحت اختصاص دهیم. باید دقت کنیم که بسیاری از آسیب ها (مانند سندروم لُژ، ورم پوشش استخوان یا پریوستیت و...) مشکلاتی هستند که از یک سمت بدن شروع شده و به سمت دیگر سرایت می کنند. بنابراین باید به مشکل در روش یا کمبود امکانات (اغلب کفش ها) یا عدم انعطاف پذیری مشکوک شد. هر چه سریع تر همه را بررسی کنید و سروسامان شان دهید!
دردهای ضربانی یا ادامه دار؟
دردهای ضربانی عموماً علتی عفونی دارند (مثل آبس? دندان). در حالی که دردهای مکانیکی (دردهایی که بر اثر حرکت به وجود می آیند)، ممکن است هم در زمان انجام حرکت و هم در زمان استراحت به وجود آیند. این تمایز ممکن است باعث شدت یافتن آسیب شود. به طور مثال دچار التهاب تاندونی می شویم: در ابتدا فقط زمان انجام حرکت، درد داریم. سپس درد حتی زمانی هم که بی حرکت هستیم، هم ادامه می یابد.
درد، قبل، حین و بعد از تمرین؟
ایجاد یک جراحت، اغلب در چندین مرحله روی می دهد. در ابتدا، بعد از انجام تمرین نوعی احساس درد داریم. این احساس درد زیاد باعث نگرانی مان نمی شود. سپس، در حین گرم کردن یا در طول انجام تمرین نیز درد داریم. در نهایت، این درد دائمی می شود. گاهی هم شدید می شود.
دردهای صبحگاهی یا شبانه؟
دردهای صبحگاهی اغلب منشأ التهابی دارند. افرادی که از ورم مفاصل (arthrite) رنج می برند، به خوبی با درد و زجرهای صبحگاهی آشنایی دارند. در پایان روز با دردهای مکانیکی (بر اثر حرکت) مواجهیم. به طور مثال مشکلات آرتروز اغلب در پایان روز شدت پیدا می کنند.