“دانیله بارکما” از دانشگاه دولتی آیوا تاثیرات راه رفتن با کفش پاشته بلند را بر روی نیروهای وارده بر مفاصل پاها مورد بررسی قرار داد.
وی کفش هایی با سه پاشنه متفاوت تخت، پنج سانتی متر و هشت و نیم سانتی متر را انتخاب کرد و در هر یک از این انتخاب ها 15 زن را مورد آزمایش قرار داد.
وی نیروهایی وارد بر مفصل زانو و موج شوک ناشی از فشار پاشنه که هنگام راه رفتن با کفش پاشنه بلند به تمام بدن ارسال می شود را اندازه گیری کرد.
این پژوهشگران با استفاده از حسگرها، شتاب سنج و تجهیزات آزمایشگاهی مانند سکوی نیرو، نشانگرها و دوربین توانستند داده های حرکتی و نیرو را گرفته و آنها را به نتایجی تبدیل کنند که می تواند تصمیم گیری میلیون ها زن در انتخاب کفش را متحول کند.
این پژوهشگران دریافتند بلندی پاشنه ویژگی های راه رفتن مانند سرعت کند تر و گام های کوتاه تر را تغییر می دهد. همچنین همانطور که پاشنه بلند تر می شود افزایش فشار بر داخل زانو افزایش می یابد.
این امر به آن معناست که پوشیدن طولانی مدت کفش های پاشنه بلند و راه رفتن با آنها می تواند در طول زمان موجب استحاله مفصل و استئوآرتریت زانو شود.
تقویت این عضلات باعث افزایش قدرت شما در انجام تمام کارهایی است که انجام میدهید. مثل بالا رفتن از پلهها، از روی صندلی بلند شدن، بلند کردن بچه از روی زمین و پیادهروی. تقویت متعادل این عضلات برای حفظ عملکرد مطلوب آنها ضروری است در غیراین صورت مشکلاتی مانند اختلال راه رفتن، مشکلات تعادل و اختلال در فعالیتهای روزمره به وجود میآید. وقتی یک قسمت از پا بیش از قسمتهای دیگر تقویت شود میتواند باعث کشیده شدن لگن و ران و خارج شدن از حالت تقارن طبیعی گردد که این مساله به اختلال در ثبات و در نتیجه درد کمر، ران، زانو و مچ پا منجر میشود. اکثر افرادی که در حال درمان درد زانو و کمر هستند، در حقیقت بیشتر نیازمند تقویت متعادل این عضلات هستند .سفتی هامسترینگها در بسیاری از افراد از جمله دوندهها دیده میشود و انقباض مکرر و عدم کشش عضلات میتواند به کاهش محدوده حرکتی آنها منجر شود. کشش عضلانی، بخش مهمی از ایجاد تعادل میباشد. پاهای خود را با زاویه 45 درجه جلوی خود قرار دهید تا تعادلتان حفظ شود. ابتدا لگن را از روی زمین بلند کرده، سپس ستون فقرات را از روی زمین به شکلی بلند کنید که در هر زمان یک مهره از زمین جدا شود تا جایی که یک خط مستقیم از شانه تا زانوها ایجاد شود. پاشنه پا باید مستقیماً زیر زانوها باشد.
راهکار بدست آوردن باسن و ران متناسب، تمرکز بر گروههای عضلانی چهار سر (جلوی ران)، هامسترینگ (پشت ران) و گلوئتال (باسن) است...
در هر دست خود یک دمبل گرفته و بایستید. پاها را به اندازه عرض شانه بازکرده و زانوها را کمی خم کنید.
با چهار شماره تمامی بدن را به آهستگی و با یک حرکت کنترل شده پایین بیاورید. در حین پایین آمدن بدن باید هر دو زانو خم شوند. مفصل زانو نباید بیش از 90 درجه خم شود. پایین آوردن بدن باید به شکلی باشد که ران جلویی موازی با سطح زمین باشد. مطمئن شوید که زانوی جلویی جلوتر از انگشتان پا قرار نگرفته باشد. این کار احتمال صدمه به زانو را زیاد میکند.
به حالت ایستاده و شروع برگردید.
10 تا 12 بار این حرکت را انجام داده و سپس جای پاها را عوض کنید.
حرکت چمباتمه با دمبل
در هر دست خود یک دمبل گرفته و بایستید. پاها را به اندازه عرض شانه بازکرده و زانوها را کمی خم کنید.
با چهار شماره به آهستگی بدن خود را پایین بیاورید. به آهستگی بدن خود را به شکلی پایین آورده تا رانهای شما موازی سطح زمین گردند. همیشه مراقب باشید تا زانوهای شما جلوتر از انگشتان پا قرار نگیرد. به این منظور باسن خود را به سمت عقب حرکت دهید.
با فشار دادن روی پاشنه پا به آهستگی به حالت اول برگردید. به این حرکت، حرکت چمباتمه با دمبل میگویند.
به پهلودراز بکشید و سرخود را روی بازویتان بگذارید.
به آهستگی پای فوقانی را بالا و پایین ببرید بدون اینکه مابین حرکات، پای تحتانی توسط آن لمس شود.
به پهلو دراز کشیده و پای بالایی را به مقابل پای تحتانی بیاورید. پای جلویی را به سمت بالا و ران حرکت داده و پای خود را روی کف زمین درست مقابل زانو بگذارید. نوک انگشتان پا به سمت جلو باشد.
پای تحتانی را حدود 3 سانتیمتر از کف زمین بالا بیاورید.
به آهستگی پای تحتانی را تا جایی که راحت هستید، بالا بیاورید، به شکلی که خمیدگی کمی را در پای خود حفظ کنید.
تا 4 شماره بشمارید و به آهستگی به حالت اولیه برگردید. این عمل را 10 تا 15 بار تکرار کنید.
به پشت دراز کشیده و زانوهای خود را خم کرده، کف پاهای خود را طوری روی زمین قرار دهید که فاصله آنها به اندازه عرض لگن باشد.
چند شماره صبر کرده سپس به آهستگی ستون فقرات را پایین بیاورید، طوری که باسن آخرین نقطهای باشد که به زمین میرسد. این حرکت را 10 تا 15 بار تکرار کنید.
نوع دیگر حرکت پل: برای تمرین سنگینتر زمانی که به بالاترین نقطه رسیدید، ستون فقرات را تا نیمه پایین آورده، سپس با کمک عضلات باسن دوباره آن را به بالا ببرید.
این حرکت را 10 تا 15 بار تکرار کرده و مراقب باشید که لگن شما به سمت جلو یا عقب حرکت نکند. پاها را عوض کرده و حرکت را تکرار کنید.
در ادامه سلسله مقالات سوالات مهم در خصوص ورزشهای شکمی، در این شماره به یکی دیگر از سوالات شما که شاید همواره ذهن شما را به خود مشغول کرده باشد و بسیار مطلب مهمی به نظر میرسدمیپردازیم:
در درازنشست تا چه اندازه باید بلند شوم؟
lز آنجایی که بسیاری از شما، مایل به کوچک کردن شکم خود به روشهایی صحیح هستید و قطعا تا حالا سوالاتی نیز در ذهن شما در این خصوص ایجاد شده است، ما قصد داریم تا با ارائه سلسله مقالاتی مفید وتایید شده توسط مراکز معتبرعلمی و ورزشی دنیا، آنها رادر قالب سوالاتی جالب توجه به شرح ذیل ارائه نماییم:(با پی گیری این مقالات می توانید پاسخهای خود را بیابید.)
سوال اول:
آیا میتوان عضلات بالا و پایین شکم را جداگانه ورزش داد؟
هنگامیکه شما درازنشست معکوس یا دراز نشست با بالا آوردن لگن و پاها را انجام میدهید ، برعکس میشود و کشش و انقباض ، را بیشتر در قسمت پایینی عضله مستقیم شکم احساس میکنید. اما در این حالت فیبرهای قسمت بالایی عضله هم منقبض میشوند و فعال هستند.
در واقع در دراز نشستی که لگن ثابت باشد و تنه بالا آورده شود علاوه بر تحرک بیشتر قسمت بالایی عضله مستقیم شکم ، عضله مایل داخلی نیز فعال میشود و شما احساس میکنید که بالای شکم بیشتر تحت کشش قرار دارد.
روش دیگر سوزاندن و جمع کردن سیاهرگ بدون شکاف و برش است. این روش درمان با استفاده از لیزر و یا صدا و توسط میکروجراحی انجام میشود. شایان ذکر است که این روش نیازی به بستری شدن و بی هوشی ندارد.
خارج کردن رگ های واریسی فقط برای راحتی و زیبایی نیست. زیرا اگر واریس درمان نشود، این عوارض را ایجاد میکند:
التهاب ظاهری سیاهرگ ها: التهاب شدید رگ های واریسی در پا. علائمش هم درد و قرمز شدن پوست است.
بریدگی و قطع رگ های واریسی: خونریزی در اطراف رگ های واریسی.
مشکلات پوستی: در طولانی مدت ممکن است رنگ پوست به اخرایی بگراید و یا زخم های واریسی ظاهر شوند.
بقی? انواع واریس جراحی نمیشوند. در عوض، ممکن است پزشک درمان سیاهرگی توسط تونیک را تجویز کند. از طریق این درمان، خون به جریان میافتد و سیاهرگ ها تحریک شده و جریان گردش خون بهبود مییابد. به یاد داشته باشید که تأمین اجتماعی بازپرداخت این داروها را انجام نمیدهد. و تمام هزینه ها برعهد? بیمار خواهد بود. این روش با این که واریس را از بین نمیبرد، ولی در تسکین علائم مؤثر است.
بی حسی، گزگز کردن، سنگینی...
جاستین هم مثل بسیاری از زنان، از دردهای پا رنج میبرد. او میگوید: «من در تمام پایم درد داشتم، این درد، راه رفتن را برایم سخت کرده بود. علاوه بر درد، احساس بی حسی و گزگز نیز در پاهایم داشتم. خصوصاً وقتی که هوا گرم بود و یا زمانی که کفش میپوشیدم. » او که با یک متخصص مشورت کرده ادامه میدهد: "در اولین جلسه، ورید شناس برای سنجش وضعیت کلی سیستم عصبی از شیو? داپلر استفاده کرد.
در مورد من، همه چیز خوب بود. سپس او به من توصیه کرد از روش اسکلروز برای درمان استفاده کنم. طی دو جلسه (برای هر پا، یک جلسه) که در هر جلسه مقدار کمی دارو برای درمان واریس به هر پا تزریق میشد. هدف از انجام این عملیات، جلوگیری از راکد ماندن خون و زیباتر شدن پاهاست! فقط یادتان باشد که این درمان توسط بیمه پشتیبانی نمیشود، اما نتیجه اش به این هزینه میارزد!"
در عوض، در مورد ورونیکا، مشکلاتش ربطی به گردش خون معیوب نداشت. او میگوید: "به محض اینکه هوا خیلی گرم میشود، خصوصاً شب ها، پاهایم متورم میشوند. احساس میکنم که به کفش هایم چسبیده اند. پاهایم درد هم دارند.
در این باره با متخصص زنان صحبت کردم، او نیز از طریق آزمایش خون دریافت که مشکلی در گردش خونم وجود ندارد. در یک لحظه، به خاطر احساس گرما، گمان کردم که مقصر قرص های ضدبارداری ام هستند، اما مشکل از اینجا هم نبود. در زمستان دیگر این احساس را نداشتم.
متخصص زنان به من توصیه کرد که از بی تحرکی اجتناب کنم و تا جایی که میتوانم در روز راه بروم . ضمناً نباید پاهایم را روی هم بیندازم. و در نهایت، ورزش راه حل بسیار مناسبی است زیرا ورزش هایی مانند پیاده روی به کم شدن وزن کمک میکنند. باید ورزش های استقامتی مانند شنا هم انجام دهم. شنا برایم بسیار خوشایند است، خصوصاً همیشه از این که پای داغم را در آب بگذارم، لذت میبرم !"
اکنون زمانی است که می توانید به خود بگویید:" کفشهایم برای سلامتی مهم هستند."
مطمئنا ما زنها، به کفش علاقه داریم اما زمانی که شما یک دونده اید ، کفش مناسب ، دنیایی تفاوت خواهد داشت. یک کفش خوب برای دویدن لازم نیست یک کفش گران قیمت باشد. در واقع ، یکی از کفش هایی که مورد علاقه بسیار من است یک مدل ارزان تر ، اما مناسب است ، و پایداری و وزنی دارد که من انتظار دارم. بنابراین زمان مناسب صرف کنید و به یک فروشگاه تخصصی رفته و یک کفش کاملا مناسب برای دویدن پیدا کنید. اگر در انتخاب کفش اشتباه کنید، شما خود را در معرض تاول ها ، درد و تورمهای ساق پا ، و صدمات دیگر قرار خواهید داد.
مواظب زانوانتان باشید!
در زنان ، ناحیه لگن تا زانو عریض تر از مردان است ، و مقدار زیادی از وزن بدن را نیمه پایینی بدن، متحمل می شود. این مطلب در کنار فشار ناشی از دویدن، واقعا می تواند زانوی شما را دچار فشار و کشیدگی کند. بنابراین قبل از دویدن حرکات کششی انجام دهید، از کفش مناسب استفاده کنید ، به به اندازه کافی استراحت کنید و هر وقت احساس ناراحتی کردید، فشار را کم کنید.
به ندای بدنتان گوش کنید!
برخی افراد عقیده دارند که ساعت 6 صبح بهترین زمان برای ورزش کردن است و آنان را در طول روز پرانرژی نگاه میدارد. برخی دیگر ورزش قبل از ظهر و برخی نیز پیادهروی بعد از شام را ترجیح میدهند. اما به راستی بهترین زمان ورزش کردن چه موقع از روز است؟
اگرچه تا کنون ارتباطی بین ساعات خاصی از روز و میزان سوزانده شدن کالری یافت نشده است، اما ساعات مختلف روز، احساس شما در هنگام ورزش کردن را، تحت تاثیر قرار میدهد.
مهمترین نکته این است :
زمانی را انتخاب کنید که بتوانید آن را تکرار کنید تا ورزش برای شما به یک عادت تبدیل شود.
ساعت بدن:
بدن بر اساس یک ساعت درونی 24 ساعته کار میکند. این سیستم درونی، ساعت خواب و بیداری را تنظیم میکند. تغییر این ریتم کار سادهای نیست.
این سیستم با الگوی 24 ساعتهی چرخش زمین هماهنگ است و تحت تاثیر سایر عملکردهای بدن مانند فشار خون، دمای بدن، سطوح هورمونها و ضربان قلب است که هر یک از اینها در آمادگی بدن برای ورزش نقش خاصی ایفا میکنند.
به نظر میرسد که استفاده از ساعت بدن برای تعیین زمان ورزش، فکر خوبی باشد اما برخی برنامههای دیگر، مانند برنامههای خانوادگی و کار روزانه باید در نظر گرفته شوند.
منافع ورزش صبحگاهی:
کارشناسان میگویند، اگر برنامهی شما متغیر است و امکان داشتن برنامهی ثابتی را ندارید، صبحها، بهترین زمانی است که میتوانید ورزش کنید. بر اساس تحقیقات انجام شده، عادت به ورزش مداوم در صبح بهتر شکل میگیرد. ممکن است علت، این باشد که ورزش صبح، قبل از بقیهی کارها انجام میشود و وقتی که ورزش به زمان دیگری موکول شود، کارهای دیگر که به نظر مهمتر هستند، زمان ورزش را اشغال میکنند. همچنین صبحها دمای بدن پایینتر است و زمان بیشتری برای گرم کردن بدن صرف میشود.
وقتی بیخوابی روی میدهد:
اگر از بیخوابی رنج میبرید، شبها قبل از خواب میتوانید ورزش ملایمی انجام دهید. عادت به ورزش قبل از خواب میتواند به شما برای غلبه بر بیخوابی کمک کند. البته ورزش قبل از خواب باید با احتیاطهای لازم انجام شود. زیرا بدن برای به خواب رفتن به دما و ضربان قلب مناسب برای استراحت، نیاز دارد. چون ورزش و غذا خوردن، دمای بدن و ضربان قلب را بالا میبرد ورزش دیر وقت و نامناسب و غذا خوردن دیرهنگام، نظم خواب را به هم میزند.
گاهی "دیرتر " بهتر است:
بیدار شدن زود از خواب و ورزش صبحگاهی برای برخی افراد مشکل است و به آن عادت نمیکنند. برای برخی از افراد هم ورزش پس از کار روزانه راحتتر است. افرادی نیز هستند که ورزش قبل از ناهار را ترجیح میدهند. بسته به تفاوتهای فردی و شغلی میتوان زمان مناسب ورزش را پیدا کرد. مثلا کارمندان یا کارگران میتوانند پیش از ناهار، با همراهی یکدیگر ورزش کنند. البته این افراد باید مراقب باشند که پس از ورزش غذا بخورند و نه پیش از آن.
پس از غذا خوردن ورزش نکنید:
به یاد داشتهباشید بلافاصله پس از غذا ورزش نکنید. زیرا به جای اینکه خون برای هضم غذا به دستگاه گوارش هدایت شود، به سمت عضلات میرود تا ورزش انجام شود. به همین دلیل در هضم و گوارش غذا اختلال ایجاد میشود. بین یک وعدهی غذایی سنگین و ورزش باید 90 دقیقه فاصله در نظر بگیرید.
برای ورزش، زمان شخصی خود را پیدا کنید:
برای اینکه بر اساس ساعت درونی بدن، بهترین زمان ورزش کردن را برای خود پیدا کنید ،نیاز به کارشناس ندارید. سادهترین و بهترین کار این است که زمانهای مختلف در طول روز را امتحان کنید. به مدت چند هفته صبحها ورزش کنید، قبل از ظهر را امتحان کنید و مدتی نیز عصرها ورزش کنید. ببینید که از کدامیک از این زمانها بیشتر لذت میبرید و ادامه دادن کدامیک احساس خوبی به شما میدهد. همچنین برای پیدا کردن زمان مناسب، نوع ورزش و میزان تمایل خود به تکرار ورزش و عادت کردن به آن را در نظر بگیرید.
بیش از همه، باید زمانی را پیدا کنید که بتوانید ورزش را مرتب و مداوم انجام دهید تا به صورت جزیی از زندگی شما در آید. این نکته مهمترین عامل برای پیدا کردن زمان مناسب برای ورزش است.
پایهریزی ورزش مداوم:
ممکن است روزی برسد که ورزش مانند نفس کشیدن برای شما عادی شدهباشد. در این هنگام است که به تنوع نیاز دارید. و برای اینکه فعال باقی بمانید میتوانید نوع ورزش و یا زمان انجام آن را تغییر دهید. این کار باعث میشود که ورزش تازگی خود را برای شما حفظ کند و همچنان لذتبخش باشد. در این صورت احتمال اینکه ورزش شما ادامه پیدا کند بیشتر است.
اما اگر هنوز به ورزش عادت نکردهاید و انجام ورزش برای شما مشکل است، بهتر است زمان مشخص و مشابهی از هر روز را به ورزش اختصاص دهید تا زمانی که ورزش جزیی از برنامهی روزمره شما شود و به آن عادت کنید.
احتمال کنار گذاشتن ورزش، در افرادی که تازه ورزش را شروع کردهاند و یا به صورت ناگهانی تصمیم به ورزش میگیرند، بیشتر است. تصمیم گرفتن برای شروع یک برنامهی مناسب و مداوم ورزشی کار سادهایست اما نکتهی مهمتر این است که اشتیاق خود را حفظ کنید و با برنامهریزی مناسب، در همین حالت باقی بمانید.
تهیه و ترجمه :گروه سلامت سیمرغ ـ دکتر حانیه ترکمان
رئیس فدراسیون پزشکی ورزشی ایران گفت: به دلیل تخلیه انرژی هنگام ورزش صبحگاهی بهتر است افراد شاغل برنامه ورزشی خود را برای عصرها تنظیم کنند.